شرح تحقیقات

پیراهن حضرت سیّدالشُّهداء ـ عليه السلام ـ تحفه‌ای بهشتی و عطيّه‌ای از اعلا علّيين[1]، ميراث انبیای عظام[2] و دارای ذاتی آکنده از اندوه و آفرينش آن بر اساس حکمت و به‌دست دادن نقشه راه است.

پیراهن يادشده، با تدبيری الهی نخست بر حضرت آدم، صفیّ الله فرود آمد^[3] و سپس در اسفاری معنادار، نجات بخش 124000 پیامبر الهی گشت^[4] و آن‌گاه که به دست چهارده معصوم ـ عليهم السلام ـ رسيد از سوی حضرت صدّيقه طاهره ـ علیها السلام ـ به کربلا راه يافت و روز عاشوراء بر قامت پاک سیّد الشهداء ـ علیه السلام ـ پوشانده شد[5] و سرانجام، به مقصد ظهور، برای حق خواهی و انتقام دنيايي به دست حضرت بقية الله الاعظم ـ عجّ الله تعالی فرجه الشريف ـ نمايان شده[6] و نهایتاً در محشر کبرا حضرت صديقه طاهره ـ علیها السلام ـ با در دست داشتن آن نزد خدا به انتقام‌خواهی زبان می‌گشايد^[7]، پس اين پيراهن حجّت و بیّنه‌ای بالغ است.

آری، سيدالشهداء ـ عليه السلام ـ در روزگاری که تخطّی از کتاب الله و انحراف در سنّت رسول الله ـ صلّی الله عليه و آله ـ به اوج خود رسید و رسالت نبوی در غرقاب بدعت‌ها، به کشتی نجات و چراغ هدايت نیاز پیدا کرد، قيام کرد و شریعتِ نبوی را حیاتی جاوید بخشيد و با بذل خون خود، امّت اسلامی را از تاريکي‌های جهالت به نور هدايت رهنمون ساخت و آن خورشید جهان‌تاب در واپسین لحظات عاشوراء از پیراهن نبوّت و فرستاده ويژه صديّقه طاهره ـ عليها السلام ـ رونمایی کرد؛ پيراهنی که اولاً انبیای الهی را درس پایداری آموخته بود و ثانياً آنان میثاق جمعی خود را با عاشوراء تحکیم کرده بودند و ثالثاً پيراهنی که ممهور شدن آن به سُمّ اسبان ياغيان اموی[8] و غارت آن[9]، نشان از قصد امحاء رسالت نبوی و حقانیّت علوی به دست اين دژخيمان داشت و اصرار آل الله در شام بر بازگرداندن آن، مي‌نماياند که این پیراهن، سند بصیرت‌زايی برای آیندگان است؛ نيز چونان خون علی اصغر ـ عليه السلام ـ می‌توان این بیّنه بزرگ را هم آغازی برای رمزگشایی از قدرت مظلومیّت سالار شهيدان ـ عليه السلام ـ به‌شمار آورد و قیام قائم آل محمدـ عجّ الله تعالی فرجه الشريف ـ همراه با آشکار ساختن آن، نماد شفاء و رحمت برای اهل حقّ و نماد انتقام برای دشمنان حقيقت است و چون به سفارش صادق آل محمد ـ عليه السلام ـ شیعه باید پيش از ظهور، حیات خود را از کربلا بگیرد[10]، شايد بتوان کربلا این جغرافیای حيات بخش را، همانند اربعین حسینی و نهضت جهانی شيرخوارگان حسيني، با آن نماد ويژه به جهانيان شناساند و فریاد ظلم‌ستيزی و دادخواهی حضرت اباعبد الله الحسین ـ عليه السلام ـ و بستر ظهور و تشکیل جامعه جهانی مهدوی را با آن نماد فراهم آورد!

پی نوشت : 

[1] . …وَ هُوَ ذَلِكَ الْقَمِيصُ الَّذِي  أُنْزِلَ‏ مِنَ‏ الْجَنَّةِ…. / كمال الدين و تمام النعمة،شیخ صدوق، ج‏1،ص 143/ بحار الأنوار ج‏12، ص: 249

[2]… ثُمَّ قَالَ كُلُّ نَبِيٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَيْرَهُ- فَقَدِ انْتَهَى إِلَى مُحَمَّدٍ ع ( واهل بیته) و نَحْنُ وَرَثَتُه/ همان

[3] فَقَبِلَ اللَّهُ تَوْبَةَ آدَمَ ع بِذَلِكَ الْقَمِيصِ / الخصال،شیخ صدوق، ج‏2، ص: 483/ معاني الأخبار ؛شیخ صدوق، النص ؛ ص308

[4] وَ كَذَلِكَ سَائِرُ الْأَنْبِيَاءِ علیهم السلام نَجَّاهُمْ مِنَ الْمِحَنِ بِهِ / همان

[5] اِیْتُونی بِثَوْب لا یُرْغَبُ فیهِ، اَلْبِسُهُ غَیْرَ ثِیابِی، لا اُجَرَّدُ، فَاِنِّی مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ/ بحارالانوار، ج45، ص54.

[6] وَ هُوَ مَعَ قَائِمِنَا إِذَا خَرَجَ يَجِدُ الْمُؤْمِنُونَ رِيحَهُ شَرْقاً وَ غَرْباً / بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج‏53 ؛ ص32

[7] فَتَأْخُذُ قَمِيصَ‏ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ ع بِيَدِهَا مُضَمَّخاً بِدَمِهِ وَ تَقُولُ يَا رَبِّ هَذَا قَمِيصُ وَلَدِي وَ قَدْ عَلِمْتَ مَا صُنِعَ بِهِ/ بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏43، ص: 219

^[8] طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۵۵.  / مقتل الحسين مقرّم، ص 302

^[9] ثُمَّ أقبَلوا عَلى سَلَبِ الحُسَینِ علیه السلام ، فَأَخَذَ قَمیصَهُ إسحاقُ بنُ حوبةَ الحَضرَمِیُّ لَعَنَهُ اللّه …/ لهوف، سید بن طاووس : ص ١٧٧

[10] وَ لَيَكُونَنَّ لِشِيعَتِنَا فِيهَا حَيَاةٌ لِظُهُورِ قَائِمِنَا / مختصر البصائر، ص: 447